Corona ontwricht het leven van vrijwel iedereen, want je mag en kan niet meer de dingen doen die je gewend was. Daarom is nagenoeg elk mens in meer of mindere mate van slag. Ook voetbaltrainers hebben met dit verschijnsel te maken, want ook dat zijn mensen. Normaal gesproken stonden ze twee of drie avonden in de week op het veld om hun trainingen te geven en in het weekend namen ze tijdens wedstrijden plaats in de dug-out. Over hoe er in die wedstrijd gespeeld ging worden, welke trainingsoefeningen er de voorafgaande week gedaan moesten worden om optimaal voorbereid te zijn, welke spelers er opgesteld zouden gaan worden en hoe de poppetjes exact neergezet moesten worden; het waren allemaal zaken waar een trainer heel de week door zijn gedachten over liet gaan. Jack van den Berg heeft mij wel eens verteld dat hij zelfs op verjaardagen zit te bedenken hoe zijn elftal er in het weekend uit zal zien. Klaar met prakkezeren is een trainer dus nooit.

Met corona is aan die overpeinzingen een abrupt einde gekomen, want gevoetbald wordt er al tijden niet meer. En bij heel veel verenigingen liggen ook de trainingen stil. Dat betekent dus dat de weekindeling van een voetbaltrainer totaal anders is dan wat hij jarenlang gewend was. Ik heb trainers horen zeggen dat ze op zaterdagmiddag met hun vrouw naar de supermarkt zijn geweest. Ook Mark Smeding, trainer van vierdeklasser NBSVV, had je afgelopen zaterdagmiddag samen met zijn Natasja in het centrum van Oud-Beijerland tegen het lijf kunnen lopen. ‘Gezellig, maar niet heus’, zegt hij grijnzend waar Natasja bij zit. Liever had hij op dat tijdstip bij NBSVV op de bank gezeten om zijn spelers aan te sturen, zodat er een puntje uit het vuur gesleept kon worden, of misschien wel drie. Maar wedstrijden heeft Mark niet en getraind wordt er bij NBSVV  evenmin. ‘Dat doen we niet meer sinds de regering bekend maakte dat je dat ten hoogste met viertallen mag doen’, legt hij uit. ‘Dat heeft geen zin zolang je geen perspectief hebt wanneer je weer mag gaan voetballen’, vindt hij en zijn spelers denken daar hetzelfde over. ‘Dat is dus al 15 weken; in die tijd moeten al je spelers zeker vijf kilo aangekomen zijn’, zeg ik. ‘Minstens’, antwoordt Mark meteen ad rem. Hij schat in dat hij vier tot vijf weken nodig heeft om zijn groep weer speelklaar te krijgen als er groen licht gegeven wordt.

Maar voorlopig kan de zweep er dus niet over. Al sinds eind september 2020 zit Mark op trainingsavonden thuis op de bank, naar eigen zeggen totaal ontregeld. Tamelijk verrassend is dat, want als er één trainer is die aan een ontregeld leven gewend zou moeten zijn, is hij het wel. Na vijf seizoenen als trainer bij Zinkwegse Boys in de weer te zijn geweest, was hij aan zijn eerste jaar bij SSS uit Klaaswaal bezig, toen hij de club liet weten na dat seizoen op te stappen. Hij had naast zijn werk als ambtenaar bij de gemeente Schiedam nog ander werk op zijn schouders genomen: de verkoop van houten vloeren. Om daarnaast ook nog trainer te zijn, dat was net iets te veel van het goede. Dus hij zegde SSS vaarwel.

Maar al spoedig miste hij het trainer zijn. Met zijn ziel onder de arm was hij op zaterdag langs de velden bij SHO en andere clubs in de regio aan te treffen. De verkoop van vloeren zat al snel in de lift, maar omdat hij zijn baan bij de gemeente Schiedam inwisselde voor eenzelfde functie bij de gemeente Hoeksche Waard en daar zijn draai moest vinden, had hij nog altijd geen tijd om trainer te zijn, ook al omdat hij die vloeren er bij bleef doen. Maar missen deed hij het nog altijd. En toen zette hij na lang wikken en wegen een toch wel te verwachten stap. Vorig jaar januari solliciteerde hij bij NBSVV, want daar zou een plekje als trainer vrij komen. In no time was hij er met de club uit: met ingang van het seizoen 2020-2021 zou Mark Smeding de nieuwe trainer van NBSVV zijn. Een paar weken na dat akkoord stapte de zittende trainer Louis Jacobs plots op. Op dinsdagavond 4 februari 2020 was dat. De volgende avond ging Marks mobieltje af. Voorzitter Dirk Enzlin aan de lijn. ‘Ik weet wat je wil vragen’, zegt Mark als hij weet wie hij aan de lijn heeft. ‘En ja, ik doe het. Ik heb mijn voetbalschoenen al aan. Donderdag sta ik op het veld.’ Zo geschiedde en de zaterdag daarna zat hij op de bank. Eindelijk was Mark Smeding weer trainer.

Maar lang duurde het niet. Corona sloeg toe met een eerste golf en de competitie werd stilgelegd. En dit seizoen, na een leuke voorbereiding en drie competitiewedstrijden, sloeg corona wederom toe en zit Mark dus alweer thuis. Afgelopen weekend had hij normaal gesproken met zijn selectie op trainingskamp in Malaga gezeten. Dat ging dus ook niet door. Zat hij weer ontregeld thuis. Hoe lief Natasja en de kinderen ook zijn, als trainer thuis zitten; het went dus nooit. En als Mark Smeding daar niet aan kan wennen, dan kan geen enkele trainer dat.